Zamykanie kościołów i coraz liczniejsze areszty księży doprowadziły
rozgoryczone rzesze katolików do wystąpienia przeciwko władzy tzw. powstania
Cristeros (wojowników Chrystusa).

W pow­staniu wzięło udział około 50 tysięcy chłopskich powstańców. Strona
rządowa nazywała ich Cristeros ("bojownicy Chrystusa" lub "Chrystusowcy").
Sami powstańcy nazywali siebie raczej "populares", "defensores" lub
"liberadores", co oznaczało "ci z ludu", "obrońcy" lub "wyzwoliciele".

W krwawych walkach wojny domowej lat 1926-1929 (tzw. "Cristiadzie") poległo
około 100 tysięcy osób: 40 tysięcy powstańców - Cristeros i 60 tysięcy
żołnierzy wojsk rządowych ( w tym 12 generałów, 70 pułkowników i 1800
niższych oficerów).

Walki wojny domowej spowodowały exodus ponad 500 tysięcy uchodźców na
emigrację do Stanów Zjednoczonych i bardzo znaczące zniszczenia w licznych
prowincjach Meksyku. Takie były koszty skrajnego, antyreligijnego
zacietrzewienia meksykańskich władz na czele z prezydentem Callesem. (..)

Rozmiary chłopskiego powstania w obronie wiary i determinacja prostych
wieśniaków były ogromnym szokiem dla prowadzących antyreligijną politykę
masonów i marksistów z rządowego establishmentu.

Myślące w "wąsko racjonalistyczny sposób" władze nie mogły sobie po prostu
wyobrazić tego, że zwykli prości chłopi porwą się do otwartego buntu w
obronie Kościoła, przeciwko uzbrojonym po zęby wojskom rządowym.

Dla wiejskich powstańców walczących w obronie wiary sprawa była jednak
prosta. Jak komentował J.A. Meyer, pisząc o motywach walki chłopskich
katolickich buntowników:

"(...) Chłop wiedział tylko jedną rzecz: tamci zamykają kościoły i
prześladują księży. On widział tylko jedną rzecz: przybyli żołnierze,
zamknęli kościół, aresztowali księdza, zastrzelili tych, którzy
protestowali, powiesili swego więźnia, podpalili kościół i zgwałcili kobiety
w buntującej się wsi. Znieważeni wieśniacy, którzy kochali swoją wieś, swój
kościół i swojego proboszcza, zupełnie naturalnie porwali się do buntu".

Wśród chłopów powszechnie dominowały odczucia, iż:

"(...) Rząd chce, abyśmy żyli jak zwierzęta, bez religii i bez Boga, ale oni
nigdy się tego nie doczekają od nas. My bowiem wykorzystamy każdą chwilę
czasu, która jest nam dana, aby głośno krzyczeć: "Niech żyje Chrystus Król!
Niech żyje Dziewica z Guadelupy! Precz z rządem!"

Więcej http://www.iluminaci.pl/masoneria/zbrodnie-masonerii-w-meksyku

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.

   Więzionych księży i zakonnice wyszydzano i upokarzano. Częstokroć zakonnice świadomie
wsadzano do jednej celi z prostytutkami. Terrorowi fizycznemu przeciw księżom i działaczom
katolickim towarzyszyły coraz liczniejsze przykłady profanowania świątyń i znieważania Hostii
św. podczas napadów policji na domy w których potajemnie odprawiano Msze święte. M.
Wańkowicz dramatycznie opisał w książce zawierającej reportaże z Meksyku widok, jaki
zobaczył w jednej z takich sprofanowanych świątyń meksykańskich: "(...) Stary kościół El
Carmen St. Angel jak i wszystkie świątynie kraju, był zamknięty. Aż wreszcie znalazł się przecie
zakrystian stary (...). Schodami więc z polepy glinianej, wyślizganymi przez czas, wiódł nas w
dół, ku krypcie podziemnej. Pchnął ciężkie dębowe drzwi. Wionął zaduch. W półmroku
ujrzeliśmy szereg trumien połamanych, z oderwanymi wiekami. Ciała mnichów, przeważnie
zakonserwowane doskonale przypominały mi widziane niegdyś w Palermo katakumby. U progu
krypty stoi trup zakonnicy. Kosmyki włosów sterczą na pożółkłej skórze czaszki. Niezetlałe
resztki habitu spływają do stóp brunatną falą... Wielkie zęby, wysunięte naprzód na tej twarzy
pół trupa a pół szkieletu, zdają się szczerzyć w uśmiechu. Ręka prawa, uniesiona w łokciu,
wskazuje to zwalisko ciał porozrzucanych. - Co znaczy ten nieporządek? pytam.
- Rząd szukał
tu skarbów. Żołnierze odbijali trumny i wyrzucali ciała".

To dobrze, że o tym przypomniałeś. Niewielu ludzi w Polsce wie o tych
wydarzeniach...

--
Nie da się oddzielić polityki od religii. Nie da się w człowieku oddzielić
katolika od obywatela. Rozdział państwa od Kościoła jest sztuczny.