Krach strefy t-euro :

http://www.bankier.pl/wiadomosc/Wlochy-nastepny-bankrut-2373921.html

"Od początku lipca ceny włoskich obligacji zaczęły ostro szybować w
dół. Wyprzedaż została zahamowana dopiero we wtorek nieoficjalną
informacją, że Europejski Bank Centralny interweniował na rynku
włoskiego długu. Czy rosnąca niechęć inwestorów do pożyczania państwu
rządzonemu przez Silvio Berlusconiego doprowadzi je do bankructwa?

Rzut oka na sytuację budżetową Włoch nie daje wskazówek, co tak bardzo
nagle zaniepokoiło rynkowych graczy. Dług publiczny do PKB w 2011 roku
ma wynieś nieco ponad 120%. Jednak w tym kraju jest to normą -
wskaźnik ten cały czas, począwszy od 1992 roku, utrzymywał się powyżej
100%. Gwałtowny wzrost długu nie nastąpił więc w czasie kryzysu, lecz
jest skutkiem wysokich deficytów budżetowych utrzymywanych w latach 70-
tych i 80-tych. Deficyt budżetowy w ostatnich latach również nie budzi
wielkiego niepokoju.

W czasie kryzysu dyscyplina budżetowa we Włoszech należała do
najbardziej restrykcyjnych w całej Unii. Choć daleko Włochom do
Niemców czy Finów, jednak deficyt budżetowy w 2010 roku (4,6%) był tam
niższy niż w Hiszpanii, Portugali czy choćby w Polsce. Międzynarodowy
Fundusz Walutowy prognozuje, że deficyt budżetowy w przyszłym roku
wyniesie 3,5%, i już wtedy dług publiczny w relacji do PKB zacznie
spadać. Czy są zatem powody do niepokoju?

Niestety tak. Rynek w tej chwili obawia się dwóch rzeczy. Po pierwsze
tego, że problem Włoch, jeśli przybierze rozmiary podobne do
greckiego, przekracza możliwości finansowe jakiejkolwiek pomocy ze
strony krajów Unii Europejskiej. Po drugie prognozy zadłużenia, które
przedstawia włoski rząd, Komisja Europejska czy MFW przestały być
wiarygodne. Uwzględniają one niepewne plany oszczędnościowe słabnącego
rządu Berlusconiego oraz nierealny w świetle dokonań ostatniej dekady
wzrost gospodarczy na poziomie 1,4%."