Czy kasta wyższa umie zając jedno stanowisko?

II FSK 1262/11 - Postanowienie NSA:
TEZY
"W sytuacji bezczynności samorządowego kolegium odwoławczego, które występuje w sprawie jako organ podatkowy, a w przypadku którego nie ma organów wyższego stopnia, do którego można byłoby wnieść ponaglenie na podstawie art. 141 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa , skierowana do sądu administracyjnego skarga na bezczynność nie musi być poprzedzona wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, bowiem w postępowaniu podatkowym środek ten jest przewidziany w art. 52 § 3 i 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wyłącznie dla aktów i czynności organu podatkowego, a nie stanu bezczynności."
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/BC0A1EAE94



III SAB/Wa 22/13 - Wyrok WSA w Warszawie (
            Data orzeczenia      2013-08-27
                             Data wpływu      2013-05-15 ):
"Samorządowe kolegia odwoławcze stosownie do postanowień art. 1 ust. 1 ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych są organami wyższego stopnia w rozumieniu przepisów K.P.A. i Ordynacji podatkowej w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości jednostek samorządu terytorialnego. Tego rodzaju ustrojowe usytuowanie samorządowych kolegiów odwoławczych zostało potwierdzone w art. 13 §1 pkt 3 oraz §3 O.p. Z przepisów tych należy wyprowadzić wniosek, iż w przypadku uchybienia terminów do rozpoznania środków zaskarżenia przez samorządowe kolegium odwoławcze środek prawny w postaci ponaglenia, o którym mowa w art. 141 §1 pkt 1 O.p. nie przysługuje. Wobec tego nie mógł być środek ten wykorzystany w przypadku złożenia skargi na bezczynność samorządowego kolegium odwoławczego w sprawie rozpatrzenia odwołania. W wypadku bowiem tego organu nie można wskazać organu wyższego stopnia, do którego można by skierować ponaglenie."
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/F48C20D9A4

III SAB/Wa 4/14 - Wyrok WSA w Warszawie (
            Data orzeczenia      2014-06-18                   Data wpływu      2014-02-12             Sędziowie      Ewa Radziszewska-Krupa /sprawozdawca/
      Maciej Kurasz
      Marta Waksmundzka-Karasińska /przewodniczący/ ):
"Przepis art. 3a ust. 1 u.s.k.o. stanowi, że nadzór nad działalnością administracyjną kolegiów sprawuje Prezes Rady Ministrów. Z przepisu art. 3a ust. 2 u.s.k.o. wynika, że Prezes Rady Ministrów może powierzyć wykonywanie nadzoru, o którym mowa w ust. 1, ministrowi właściwemu do spraw administracji publicznej. Z przepisu art. 3a ust. 4 u.s.k.o. wynika, że sprawowanie nadzoru nad działalnością administracyjną kolegiów polega w szczególności na: 1) przeprowadzaniu kontroli organizacji i warunków pracy kolegiów, w tym na badaniu: a) prawidłowości stosowania przepisów regulaminu organizacyjnego, b) terminowości załatwiania spraw oraz stanu zaległości, ze szczególnym uwzględnieniem spraw, w których postępowanie administracyjne trwa dłużej niż 6 miesięcy, c) prowadzenia ksiąg i innych urządzeń ewidencyjnych oraz rzetelności sporządzania informacji o działalności kolegium, 2) analizie rocznych informacji o działalności kolegium, 3) rozpatrywaniu skarg na pozaorzeczniczą działalność kolegiów, 4) badaniu zachowania trybu i wymogów wyłaniania kandydatów na prezesa kolegium, 5) badaniu zachowania trybu i wymogów wyłaniania kandydatów na członków kolegium, 6) badaniu prawidłowości przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego w celu ustalenia okoliczności faktycznych i prawnych uzasadniających odwołanie prezesa kolegium, 7) badaniu prawidłowości przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego i postępowania dyscyplinarnego w celu ustalenia okoliczności faktycznych i prawnych uzasadniających ukaranie członka kolegium. Z przepisu art. 3a ust. 5 u.s.k.o. wynika, że organ nadzoru sprawuje nadzór nad kolegiami przy pomocy komórki organizacyjnej właściwej do spraw nadzoru lub właściwej do spraw kontroli. Tym samym w świetle przepisów art. 17 pkt 3 k.p.a. oraz art. 1 ust. 1 i art. 3a ust. 1-4 u.s.k.o. organem wyższego stopnia nad SKO będzie organ nadzoru - Prezes Rady Ministrów, bądź minister właściwy do spraw administracji publicznej, któremu Prezes Rady Ministrów powierzył wykonywanie ww. nadzoru. Zgodnie natomiast z treścią art. 13 §3 O.p. organami wyższego stopnia są podatkowe organy odwoławcze. Z treści art. 141 §1 pkt 1 O.p. wynika, że ponaglenie służy do organu podatkowego wyższego stopnia. Zdaniem Sądu, skoro w treści art. 3a ust. 1 i 4 u.s.k.o. nie wykluczono, że nadzór Prezesa Rady Ministrów nad samorządowymi kolegiami odwoławczymi, bądź ministra właściwego do spraw administracji publicznej, któremu Prezes Rady Ministrów powierzył wykonywanie nadzoru nad działalnością administracyjną samorządowych kolegiów odwoławczych, może obejmować również opieszałość w prowadzonym postępowaniu podatkowym, należy uznać, że będzie on organem wyższego stopnia nad SKO w sprawie ponagleń, o których mowa w 141 §1 O.p."
No i najlepszy kawałek z tego kabaretu:
"Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy wskazać, iż ponaglenie, jakie Skarżący złożył w piśmie z 11 września 2012r. (k. 15-16 akt sprawy) nie zostało rozpatrzone przez ww. organ wyższego stopnia, który nie wypowiedział się merytorycznie w kwestii objętej ponagleniem, tj. odnośnie nieterminowego załatwienia sprawy przez SKO odwołania wniesionego przez Skarżącego. Doręczenie odpowiedzi organu ww. organu wyższego stopnia jest konieczne do złożenia skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania lub bezczynność organu (wyczerpanie środków zaskarżenia). W tej sytuacji ze względu na niewyczerpanie środków zaskarżenia Skarżącemu nie przysługiwało prawo do wniesienia skargi do sądu."
Innymi słowy: mamy obywatela głeboko w d.. i załatwimy go nieodpowiadając na pismo.
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/0A96DFF8FD

III SAB/Wa 6/14 - Wyrok WSA w Warszawie (
            Data orzeczenia      2014-07-08                   Data wpływu      2014-02-12
           Aneta Lemiesz
      Barbara Kołodziejczak-Osetek /przewodniczący sprawozdawca/
      Marek Krawczak ):
"Z obowiązujących przepisów wynika, że Skarżący nie miał obowiązku poprzedzenia wniesienia skargi wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. Zgodnie z art. 52 §1 p.p.s.a. skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. W §2 tego artykułu wyjaśniono, że przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. W przypadku bezczynności organu przepisy Ordynacji podatkowej, mające zastosowanie w sprawach dotyczących podatku od nieruchomości, nie przewidują żadnych ze wskazanych w §2 art. 52 p.p.s.a. środków zaskarżenia na bezczynność organu. W takich sytuacji stronie przysługuje ponaglenie. W myśl postanowień art. 141 §1 ustawy Ordynacja podatkowa - dalej: "O.p." na niezałatwienie sprawy we właściwym terminie lub terminie ustalonym na podstawie art. 140 stronie służy ponaglenie do: 1) organu podatkowego wyższego stopnia; 2) ministra właściwego do spraw finansów publicznych, jeżeli sprawa nie została załatwiona przez dyrektora izby skarbowej lub dyrektora izby celnej. Przewidziane w przytoczonym przepisie ponaglenie jest specyficznym środkiem prawnym służącym ochronie praw strony w postępowaniu podatkowym. Jednym z istotnych elementów zastosowania tego środka jest poinformowanie organu wyższego stopnia o uchybieniach w pracy organu niższego stopnia. W każdym przypadku stwierdzenia uchybienia terminu do rozpoznania sprawy organ wyższego stopnia obowiązany jest wyznaczyć dodatkowy termin jej załatwienia oraz zarządzenia wyjaśnienia przyczyn i ustalenia osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, a w razie potrzeby podjęcia środków zapobiegających naruszeniu terminów załatwiania spraw w przyszłości (art. 141 §2 O.p.). Tego rodzaju środki nadzorcze nie mogłyby zostać podjęte z oczywistych względów w przypadku braku organu wyższego stopnia nad organem, który dopuścił się uchybień w terminowym załatwianiu spraw. Wyjątek od tej zasady wprowadzony został w art. 141 §1 pkt 2 O.p. dopuszczający ponaglenie do ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w przypadku niezałatwienia sprawy w terminie przez dyrektora izby skarbowej lub dyrektora izby celnej. Analogiczne rozwiązanie nie zostało przewidziane w art. 141 §1 i §2 O.p. w odniesieniu do samorządowych kolegiów odwoławczych. Samorządowe kolegia odwoławcze stosownie do postanowień art. 1 ust. 1 ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych są organami wyższego stopnia w rozumieniu przepisów K.p.a. i Ordynacji podatkowej w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości jednostek samorządu terytorialnego. Tego rodzaju ustrojowe usytuowanie samorządowych kolegiów odwoławczych zostało potwierdzone w art. 13 §1 pkt 3 oraz §3 O.p. Z przepisów tych należy wyprowadzić wniosek, iż w przypadku uchybienia terminów do rozpoznania środków zaskarżenia przez samorządowe kolegium odwoławcze środek prawny w postaci ponaglenia, o którym mowa w art. 141 §1 pkt 1 O.p. nie przysługuje. Wobec tego nie mógł być środek ten wykorzystany w przypadku złożenia skargi na bezczynność samorządowego kolegium odwoławczego w sprawie rozpatrzenia odwołania. W wypadku bowiem tego organu nie można wskazać organu wyższego stopnia, do którego można by skierować ponaglenie. Wracając na grunt przepisów ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wskazać trzeba, iż Skarżący nie był również zobowiązany do wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa przed wniesieniem skargi w trybie art. 52 §3 p.p.s.a. Przepis ten stanowi, że jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 §2 pkt 4 i 4a, można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu - w terminie czternastu dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności - do usunięcia naruszenia prawa. Zdaniem Sądu, także §4 art. 52 p.p.s.a. nie zobowiązuje do wezwania do usunięcia naruszenia prawa przed wniesieniem skargi w przypadku bezczynności organu. Zgodnie z treścią ww. przepisu w przypadku innych aktów, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi i nie stanowi inaczej, należy również przed wniesieniem skargi do sądu wezwać na piśmie właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa. Termin, o którym mowa w §3, nie ma zastosowania. W przytoczonym przepisie mowa jest o "innych aktach". Jak już wcześniej wskazano, akty, które podlegają kontroli sądów administracyjnych zostały wskazane w pkt 1-7 §2 art. 2 p.p.s.a. Oprócz wskazanych tam aktów mocą tego przepisu (pkt 8) skarga może być złożona na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a. Bez wątpienia bezczynność organu nie jest żadnym aktem, lecz przejawem zaniechania wydania aktu. W omawianym przepisie ustawodawca wyraźnie rozróżnił pojęcie "akt" i "bezczynność" ustanawiając obowiązek wezwania do usunięcia naruszenia prawa w przypadku bezczynności organu polegającej na niewydaniu aktów określonych w pkt 1-4a. Ponieważ w żadnym z przytoczonych przepisów nie mowy o obowiązku wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa w przypadku bezczynności i obowiązek taki nie wynika z żadnego innego przepisu ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, uznać należy, że skarga na bezczynność samorządowego kolegium odwoławczego może być wniesiona bez wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Jak już wcześniej powiedziano również nie jest wymagane ponaglenie, o którym mowa w art. 141 §1 O.p."
http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/6B4ECC86FB