Grupy dyskusyjne

Podróż za jeden uśmiech

	Data: 2011-01-18 11:20:09
Autor: boukun
Podróż za jeden uśmiech
Użytkownik "boukun" <boukun@neostrada.pl> napisał w wiadomości news:ih3l0f$fu7$1mx1.internetia.pl... Co za piękne i beztroskie czasy. Jak ludzie się wtedy kochali, jak dbano o obywatela i jego samopoczucie, wychowując nas nawet poprzez takie filmy. Spójrzmy na Jerzego Cnotę, występującego w dzisiajszym odcinku, czy też na "ciocię Ulę" - Alinę Janowską, jakie ludzkie zachowania, jakie ludzkie odruchy i swojskie, spontaniczne życie przedstawiali. Tego już nigdy więcej nie doświadczymy, te pokojowe czasy już nie wrócą. I pomyśleć, że w tych pięknych i szczęśliwych latach PRLu mieliśmy na karku utrzymanie Związku Radzieckiego i jakoś potrafiliśmy szczęśliwie i beztrosko żyć. A dzisiaj, płacąć za NATO, Unię Europejską, okupację Iraku czy Afganistanu i mając przed sobą wizję nienawiści do Rosji i wojny, nie che się nawet włączać telewizora..., o zajebanym życiu niewolnika nie ma co wspominać... Jestem rówieśnikiem Poldka - Henryka Gołębiewskiego, głównego bohatera filmu. Tu ja, beztrosko spędzający wczasy w tych latach w Międzyzdrojach. http://photos.nasza-klasa.pl/8000061/71/main/aa06165e73.jpeg. Przy pasku mam przypięty tak jak Poldek breloczek, z tym, że z gołą dupą na obrazku. Hmm, na szyi mam krzyżyk na rzemyczku. No ale wtedy to zachowanie, to było winą wychowania bezmyślnych rodziców, małpujących zachowania narzucone masie przez media... Dzisiaj, gdyby córka próbowała sobie dla szpanu zawiesić jakiś krzyż na szyi, wybiłbym jej to perswazją z głowy... Na szczęście już nie muszę, dzieci moje są wyjątkowo światopoglądowo uświadomione... boukun