Nie zrażony ocenami na Metacritiku sięgnąłem po ten film, chyba głównie z sentymentu do Sama Raimiego. Dramatyczna strata czasu. Minimalnie bardziej znośny niż "Alicja w Krainie Czarów" Burtona, ale i tak straszna klapa. Przyczyny dość podobne - za magiczny świat, namalowany trochę dla dorosłych, trochę dla dzieci, przez człowieka z niezykłą wyobraźnią i wrażliwością, wziął się ktoś tych cech pozbawiony w tym stopniu - nic nie ujmując ani Raimiemu, ani Burtonowi, którzy mieli też swoje chwile chwały gdzie indziej. Powstał trudno znośny scenariusz, używający wyrwanych z kontekstu artefaktów z oryginału w pozbawionej sensu i polotu historyjce. Dodajmy do tego:
- fatalne dialogi - och, ileż można słuchać tych drętwych tekstów różnych sióstr!
- przedrewnianą grę aktorską
- nastawienie filmu na kina 3D - ja to oglądałem na płaskim ekranie, ale sekwencje gnania przez jakieś farfocle w powietrzu mówiły same za siebie
- sztuczność efektów wizualnych - jak rozumiem, miało to nawiązywać do filmu z '39 - ale nie wyszło
- nuuudę!
i wyjdą z tego dwie godziny zmarnowanego czasu. Samie Raimi, kiedy w końcu jakiś dobry film?

Ale jedną rzecz zauważyłem: tak naprawdę cały film bazuje na starym, dobrym scenariuszu z "Armii ciemności". Bohater w jakimś wielkim tornadzie rzucony do innego świata. Potraktowany jako mesjasz. Wysłany z misją odzyskania magicznego artefaktu. Zbrojący armię przeciw siłom ciemności. Zwyciężający dzięki zdobyczom cywilizacji i swojemu zmysłowi technicznemu. Tylko akurat "Armię ciemności" to się oglądało z frajdą :)

Pozdrawiam,
Seoman

Dnia 28.02.2014, o godzinie 10.47.41, na pl.rec.film, Seoman napisał(a):

Nie zrażony ocenami na Metacritiku sięgnąłem po ten film, chyba głównie z sentymentu do Sama Raimiego. Dramatyczna strata czasu. Minimalnie bardziej znośny niż "Alicja w Krainie Czarów" Burtona, ale i tak straszna klapa. Przyczyny dość podobne - za magiczny świat, namalowany trochę dla dorosłych, trochę dla dzieci, przez człowieka z niezykłą wyobraźnią i wrażliwością, wziął się ktoś tych cech pozbawiony w tym stopniu - nic nie ujmując ani Raimiemu, ani Burtonowi, którzy mieli też swoje chwile chwały gdzie indziej. Powstał trudno znośny scenariusz, używający wyrwanych z kontekstu artefaktów z oryginału w pozbawionej sensu i polotu historyjce. Dodajmy do tego:
- fatalne dialogi - och, ileż można słuchać tych drętwych tekstów różnych sióstr!
- przedrewnianą grę aktorską
- nastawienie filmu na kina 3D - ja to oglądałem na płaskim ekranie, ale sekwencje gnania przez jakieś farfocle w powietrzu mówiły same za siebie
- sztuczność efektów wizualnych - jak rozumiem, miało to nawiązywać do filmu z '39 - ale nie wyszło
- nuuudę!
i wyjdą z tego dwie godziny zmarnowanego czasu. Samie Raimi, kiedy w końcu jakiś dobry film?

Ale jedną rzecz zauważyłem: tak naprawdę cały film bazuje na starym, dobrym scenariuszu z "Armii ciemności". Bohater w jakimś wielkim tornadzie rzucony do innego świata. Potraktowany jako mesjasz. Wysłany z misją odzyskania magicznego artefaktu. Zbrojący armię przeciw siłom ciemności. Zwyciężający dzięki zdobyczom cywilizacji i swojemu zmysłowi technicznemu. Tylko akurat "Armię ciemności" to się oglądało z frajdą :)

Miałem te same odczucia. Film ogólnie fatalny tak dla dorosłych jak i dla
dzieci. O dubbingu nie wspominam, bo też nie rzucał na kolana.

--
Pozdrawiam,
*Habeck*
/Każda rzecz ma dwie strony. Fanatycy widzą tylko jedną/
- Schutzbach

Dnia 2014-02-28 10:47, obywatel Seoman uprzejmie donosi:

Nie zrażony ocenami na Metacritiku sięgnąłem po ten film, chyba głównie
z sentymentu do Sama Raimiego. Dramatyczna strata czasu. Minimalnie
bardziej znośny niż "Alicja w Krainie Czarów" Burtona, ale i tak
straszna klapa. Przyczyny dość podobne - za magiczny świat, namalowany
trochę dla dorosłych, trochę dla dzieci, przez człowieka z niezykłą
wyobraźnią i wrażliwością, wziął się ktoś tych cech pozbawiony w tym
stopniu - nic nie ujmując ani Raimiemu, ani Burtonowi, którzy mieli też
swoje chwile chwały gdzie indziej.

Racja. Straszne drewno.

Q na chwilę