"Gazeta Wyborcza" postanowiła z uporem godnym lepszej sprawy bronić Palikota
przed DZIENNIKIEM. Choć lepiej by zrobiła - także dla dobra Palikota, w każdym
razie dla dobra jego nieśmiertelnej duszy - gdyby spróbowała obronić go przed
jego własnymi wadami - ocenia Cezary Michalski.

Panowie i panie z Czerskiej już nie tylko wyciszają nasze zarzuty pod adresem
posła z Lublina - i te dotyczące firmy PR-owej, która pomaga mu "prowokować", a
jednocześnie otrzymuje coraz obfitsze kontrakty od samorządów i spółek skarbu
państwa kontrolowanych przez ludzi PO, i te dotyczące firm, które Palikot ponoć
sprzedał, ale wciąż dostaje od nich wielomilionowe "pożyczki" - oni postanowili
dumnie stanąć przy jego boku. Witold Gadomski opublikował w poniedziałkowej
"Wyborczej" komentarz, w którym dowodzi, że posiadanie firm w rajach podatkowych
jest biznesową normą. Palikot się w niej mieści. Problem w tym, że Palikot
oficjalnie tych firm - z których czerpie "pożyczki" - nie posiada, bo je
oficjalnie sprzedał. A my pytamy o to, czy ta sprzedaż była prawdą czy fikcją. W
drugim przypadku mielibyśmy do czynienia z przestępstwem, a nie z biznesową normą.


Witold Gadomski jest zbyt dobrze zorientowany w kwestiach ekonomicznych, żeby
jego komentarz złożyć na karb braku kompetencji. On się w kwestiach ekonomii,
rynku, własności wręcz specjalizuje. Zatem nie chodzi o pomyłkę w czytaniu
DZIENNIKA. Gadomski dokonał wyboru i wyboru dokonała "Gazeta", dla której
pracuje. Będą Palikota ośmielać do wszelkich działań. Bo jest niezastąpionym
"młotem na prawicę"? Bo sami nie mają żadnych ograniczeń przed konfliktem
interesów? Bo broni swój swego? A może, będą bronić Palikota, bo fakty z których
musiałby się przed opinią publiczną wytłumaczyć, gdyby go media naprawdę wzięły
w obroty, ujawnił konkurencyjny DZIENNIK, a nie oni, najmądrzejsza w świecie
gazeta założona przez najmądrzejszych w świecie ludzi?


Bez względu na motywy, wynik jest taki, że kolejny polityczno-biznesowy
oligarcha uczony jest przez media i przez dziennikarzy absolutnej bezkarności.

Mój problem polega na tym, że poznałem Palikota. Nawet trudno mi się opędzić od
sympatii do człowieka, który jest moim rówieśnikiem, kończył w latach 80. studia
filozoficzne, na których biedował. Naprawdę zakochał się kiedyś w polskiej
kulturze, nie tylko w Gombrowiczu. A dziś staje się powoli typowym
postkomunistycznym oligarchą. Coraz bardziej dumnym z bezkarności. Nie musiał
być taki jakim jest. Takim uczyniła go polska polityka, polskie media, plska
sfera publiczna. Pozwalając mu na wszystko. Ośmielając go do działań raczej
gorszych niż lepszych. Polska sfera publiczna z anioła zrobiłaby rzeźnika.
Palikot nigdy nie był aniołem, ale nie musiał się stać potencjalnym Kaligulą i
Neronem, pogardzającym słabą republiką, która istotnie zachowuje się tak, jakby
była godna pogardy. Chwalonym i nagradzanym - także przez dziennikarzy, media,
postacie publiczne, a nawet premiera - za każdego wykończonego przez siebie
senatora czy chrześcijanina. Zresztą chrześcijan też u nas nie ma - w każdym
razie nie w polityce - więc wszystkie wojny Palikota prowadzone są w szarości, w
etycznym półmroku. Obrywają od niego ludzie, którzy też są fatalni i nie
przestrzegają standardów. Krzyczą, kiedy obrywają, ale nie mają żadnej
wrażliwości, kiedy sami podnoszą pięść.


W ten sposób polska polityka raczej się stacza, niżby miała się wznosić. Choćby
o milimetr. Może pan Gadomski o tym przez chwilę pomyśli, a nie tylko o swoim
wolnym rynku i swojej redakcyjnej linii.


Cezary Michalski

--

Dnia Mon, 01 Jun 2009 19:18:26 +0200, multivatinae napisał(a):

W ten sposób polska polityka raczej się stacza, niżby miała się wznosić. Choćby
o milimetr. Może pan Gadomski o tym przez chwilę pomyśli, a nie tylko o swoim
wolnym rynku i swojej redakcyjnej linii.

Się te pismaczki od gwna sfajdają w gacie... Palikłot podpadł chłopakom od
Baraniny. Już po ćwoku, oni wiedzą więcej niż palikocia żonka.
Piotr