Data: 2014-09-21 10:12:43 | |
Autor: abc | |
Kazanie na XV Niedzielę po Zesłaniu Ducha Świętego | |
O boleści rodzicielki nie zapominaj: (Mądrość Syracha 7, 27)
Drodzy wierni, Nie ma miłości podobnej do miłości matki do dziecka. Jak wiele matka musi wycierpieć, żeby urodzić dziecko! Jaki trud, jakie ofiary musi ponieść, aby wyżywić i ukierunkować właściwie nowe życie. Ile bezsennych nocy, ciągłych trosk! Przyszłość dziecka zależy od męstwa matki, od siły jej miłości. Kim jest syn, o którym mówi dzisiejsza Ewangelia? Kim jest ta wdowa? Prawdziwie zmarły to ten, kto żyje w grzechu. Ten, który jest niesiony na marach, został zabity przez swoje namiętności. Ten, który jest niesiony poza bramy miasta, pozwolił, by jego dusza została opanowana przez zmysły, jako że bramy są dla miasta tym, czym jest pięć zmysłów dla duszy. Ten nieszczęśliwy syn jest jednym z nas, drodzy wierni. My jesteśmy grzesznikami. Ta nieszczęśliwa wdowa jest prawdziwie matką jedynego syna, ponieważ, chociaż Kościół posiada wiele członków, jego dzieci mają tylko jedną matkę - Kościół Święty, świętą i niepokalaną oblubienicą Jezusa Chrystusa. Ona jest prawdziwie wdową, ponieważ ona została odkupiona przez śmierć Pana Jezusa, jej Oblubieńca. I jak Nasza Matka Kościół płacze nad nami biednymi grzesznikami! Najczulsze serce matki trudno porównać do miłości Matki Kościoła do jej dzieci! Jak matka musi cierpieć, by urodzić dziecko, tak o wiele bardziej cierpi duchowa matka, żeby duszom na tym świecie dać Boże życie. I po wszystkich jej wysiłkach, po całym jej oddaniu się dla jej dzieci, jej tak bardzo własne dzieci podążają drogą śmierci przez ciągłe upadanie w grzech. I jest ona nieutulona w żalu. Jej jedyny syn martwy. Jej jedyne wsparcie w jej starości legło. Umiłowani grzesznicy, płaczcie z powodu tego, co zrobiliście. Nie pogardzajcie lamentami waszej matki, nie odpłacajcie niewdzięcznością za wszystko, co ona wycierpiała dla was. Wróćcie do życia, które ona chce byście mieli. To niemożliwe, żeby syn nad którym wylano tyle łez miał zginąć. W Biblii znajdujemy opis siedmiu cudów wskrzeszenia. W Starym Testamencie są trzy opowieści: - wskrzeszenie syna wdowy z Sarepty przez proroka Eliasza - wskrzeszenie syna Szunemitki przez proroka Elizeusza - ostatnia historia to opowieść o mężczyźnie, który został wskrzeszony przez dotknięcie relikwii proroka Elizeusza W Nowym Testamencie znajdziemy historie cudów wskrzeszenia dokonanych przez Pana Jezusa własną mocą, abyśmy mogli uwierzyć w niego i zostać zbawieni. Nowy Testament przedstawia nam cztery historie cudów: 1 wskrzeszenie młodzieńca z Naim, które usłyszeliśmu w dzisiejszej Ewangelii 2 druga to wskrzeszenie córki Jaira, przełożonego synagogi 3 przed męką i ukrzyżowaniem Pan Jezus dokonał trzeciego cudu, wskrzeszenia Łazarza Także podczas męki Naszego Pana wielu świętych zmartwychwstało, by zaświadczyć, że śmierć Chrystusa daje życie światu. A"smą osobą, która zmartwychwstała, jest Nasz Pan i Zbawiciel Jezus Chrystus. On pokonał śmierć, On jest zmartwychwstaniem i życiem, dał nam nowe życie, nad którym śmierć nie ma władzy. Musimy zwrócić Mu to życie w dzień sądu ostatecznego. Przez Swoją śmierć Nasz Pan zniszczył grzech i przez Swoje zmartwychwstanie ustanowił nowe życie. Bardzo często myślimy, że zmartwychwstanie Naszego Pana jest tylko historią z przeszłości â?" ważną historią, ale z przeszłości. Także często uważamy, że zmartwychwstanie Pana Jezusa to tylko dowód na to, że mówił prawdę. Ale to nie tylko to. Jakże ubogi jest nasz umysł, żeby wyrazić tę rzeczywistość. Nasz Pan jest tutaj, obecny na ołtarzu. Jego Ciało zmartwychwstałe i uwielbione znajduje się na ołtarzu jako nieustanna ofiara. Z tabernakulum płynie życie i siła. On nie jest więźniem, ale tym, który zwyciężył więzy śmierci i piekła i chce dać tobie to samo zwycięstwo, jeśli tylko będziesz wierny Jego łasce. Każde pojedyncze słowo i działanie Naszego Pana jest napełnione życiem, pełne tajemnicy. Jedno słowo Naszego Pana ma władzę, by wskrzesić młodego człowieka. I te słowa, w tym momencie. Podczas tej Mszy Świętej zostały tobie przekazane. Kiedy diakon Świętej Matki Kościoła zostaje wyświęcony, drodzy wierni, to nie tylko po to, by śpiewać Ewangelię. Wcale nie, każdy może to zrobić. On powtarza słowa Chrystusa, te same słowa, które dokonały cudów i jako sługa Chrystusa mówi do ciebie w imieniu Pana Jezusa. Ogromna władza zmartwychwstania Naszego Pana zostaje wam dana, drodzy wierni. Nasz Pan Jezus Chrystus jest nie tylko obecny na tym ołtarzu jako ofiara dla naszego zbawienia, ale jest też tym, który przemawia do ciebie w osobie duchownego. I tak, jak zwykłe słowo naszego Pana miało władzę, by wskrzesić umarłego, tak też słowa Ewangelii mają władzę, by wskrzesić ciebie do życia. Umiłowani grzesznicy, dlatego siedzicie tam, martwi? Usłyszcie natychmiast płacz waszej Matki Kościoła! Dlaczego pozostajecie ślepi i głusi, na zewnątrz żywi, ale wewnątrz umarli Bogu? Nasz Pan jest tutaj, wzywa ciebie, jedyne co musisz zrobić, to odpowiedzieć na Jego wezwanie. I Nasz Pan przyjdzie i dotknie mary, na której leżysz. Młody człowiek z Ewangelii został umieszczony na drewnianej desce, by zostać wyniesiony poza miasto. I Nasz Pan dotknął tego drewna tak, jak Jego Ciało dotykające drzewa krzyża dało krzyżowi władzę, by wskrzesić nas do życia, tak Nasz Pan dotykając pogrzebowej mary przywrócił tego młodzieńca do życia. To znaczy, że wszystko co cierpisz, to wszystko co jest bolesne i nieprzyjemne, co normalnie byłoby tylko drogą do śmierci, przez dotknięcie Naszego Pana prowadzi do życia. Kiedy jesteś w stanie łaski wszystko co wycierpisz staje się zasługą dla wieczności. Módlmy się do Maryi, naszej niebieskiej Matki, bo chociaż zasmuciliśmy ją przez nasze grzechy, możemy Ją pocieszyć przez naszą skruchę. Amen. Błogosławię, x. Jan Jenkins |
|