W dniu dzisiejszym przypada bardzo wyjątkowe święto, Oczyszczenie
Najświętszej Maryi Panny. Nosi ono również miano święta Matki Bożej
Gromnicznej, ponieważ istnieje zwyczaj, by w dzień ten błogosławić świece,
na początku Mszy ma też miejsce procesja.

Wspominamy dziś ofiarowanie przez Najświętszą Dziewicę Pana Jezusa w
świątyni jerozolimskiej. Matka Boża wypełniła w ten dzień wymagania Starego
Prawa, wykupując swego Syna poprzez złożenie za Niego ofiary.

Dziesiątą i najdotkliwszą plagą, jaką Bóg zesłał na bałwochwalczych
Egipcjan, było posłanie anioła zagłady. Mojżesz ostrzegł faraona, że jeśli
nie pozwoli narodowi wybranemu odejść, posłany zostanie anioł, który
pozabija wszystkie pierworodne dzieci płci męskiej w całym Egipcie.

Faraon jednak zatwardził swe serce w grzechu i nie uwolnił ludu Mojżesza,
Bóg posłał więc anioła, by zabił wszystkich pierworodnych chłopców.
Izraelitom dano jednak sposób na ocalenie swych dzieci. Musieli wziąć krew
baranka ofiarnego i skropić nią progi drzwi swych domów. Anioł, widząc krew,
przechodził obok tych domów i śmierć ich nie nawiedziła.  Była to pierwsza
pascha, przejście obok domów tych, którzy zostali pokropieni krwią baranka.

Dzieci te jednak, choć uratowane od śmierci, nadal należały do Boga z powodu
wyroku, jaki wydał On na ten kraj. Dlatego każda rodzina po narodzinach syna
musiała wykupić swe dziecko ze świątyni. Takie właśnie było znaczenie
obrzędu, jakiemu poddaje się tego dnia Najświętsza Maryja Panna, ofiaruje
wraz ze świętym Józefem w świątyni parę gołębi, wykupując swego
Pierworodnego.

Święto to ma więc głębokie znaczenie. Jest to pierwsze ofiarowanie Pana
Jezusa, pierwszy etap ofiarowania, które dopełnione zostanie na Kalwarii,
kiedy Baranek Boży, który gładzi grzechy świata, uratuje nasze dusze od
śmierci wiecznej. Tak, jak anioł śmierci oszczędził tych, którzy skropili
drzwi swych domów krwią baranka, tak również nasze dusze oszczędzone
zostaną, jeśli skropimy swe wargi Krwią Zbawiciela.

Najświętsza Maryja Panna ofiaruje Chrystusa Pana w świątyni, będąc posłuszna
nakazom prawa, ale również w proroczy sposób ukazując, kim jest Jej Syn,
ponieważ wszystkie nakazy Starego Prawa za swój jedyny cel miały ukazanie
nam natury Mesjasza. Z tego właśnie powodu Symeon  prorokował będzie wobec
Bożej Dzieciny, nazywając Ją światłem na oświecenie pogan i chwałą ludu
Izraela.

W ten sposób opatrznościowo dochodzimy do kolejnej prośby Modlitwy Pańskiej,
korespondującej z odczuciami Matki Bożej w tym dniu. Wyraziwszy życzenie:
"Święć się Imię Twoje", prosimy również: "Przyjdź Królestwo Twoje".
Od samego początku swego publicznego nauczania Zbawiciel głosi Królestwo
Niebieskie. "Czyńcie pokutę, albowiem bliskie jest Królestwo Niebieskie".
Oczywiście pożądamy Królestwa, które zapowiedział Chrystus Pan. Co ono
jednak oznacza? Królestwo Niebieskie jest tam, gdzie rządzi Niebo, czyli
Bóg, gdzie wypełniana jest Jego wola. Jeśli jest coś absolutnie koniecznego,
to właśnie wola Boża, ponieważ gdyby Bóg nie powołałby jakiejś rzeczy do
istnienia, rzecz taka nigdy by nie zaistniała.

Oczywiście nie modlimy się, by wola Boża pełniona była w tym sensie, ale
prosimy, by wola Boża pełniona była w nas. Wola Boża będzie wypełniona przez
ludzi sprawiedliwych, którzy się z nią zgadzają i odnajdą w niej swe
szczęście, lub też zrealizuje się poprzez ukaranie przez Boga ludzi
występnych.

W Modlitwie Pańskiej wyrażamy jednak pragnienie, by Królestwo Boże
 "przyszło", czyli by było ono obecne i sprawowało swe rządy na ziemi. Powód
tego jest taki, że w obecnej kondycji rodzaju ludzkiego, ludzie są często
bardzo dalecy od pełnienia woli Bożej. Jest na tym świecie wiele zgorszeń,
wiele rzeczy bardzo dalekich od szczęśliwości i doskonałości, jakich pragnie
dla nas Bóg.

Tak więc, prosząc o przyjście Królestwa Zbawiciela, prosimy w istocie o
wiele rzeczy. Prosimy, by sprawiedliwi zostali umocnieni, by źli zostali
usunięci i pozbawieni możliwości szkodzenia wspólnemu dobru, lub by się
nawrócili i stali sprawiedliwymi. Modlimy się też o to, byśmy my sami
dotarli do owego wiecznego Królestwa, czyli do Nieba, gdzie nie ma sprzeciwu
wobec rządów Boga, gdzie nie będzie śmierci ani smutku.

Jednym z głównych powodów, dla których tęsknimy za Niebem, jest fakt, że w
Niebie panuje sprawiedliwość. Na tym świecie jest często przeciwnie. Ludzie
źli wydają się cieszyć powodzeniem. Szybko zdobywają pieniądze i władzę,
podczas gdy dobrzy wydają się napotykać tak wielu przeszkód. Jednak to tylko
pozory.

W rzeczywistości sukcesy złych są bardzo krótkotrwałe. Modlimy się, by
koniec rządów ludzi złych nadszedł jeszcze szybciej: Przyjdź Królestwo
Twoje. Prosimy, by rządy nad nami sprawowali sprawiedliwi, byśmy odnaleźli
prawdziwą wolność Dzieci Bożych, byśmy nie żyli dłużej gnębieni przez ludzi,
będących niewolnikami złych nawyków i grzechów.

W obchodzonym dziś święcie Matki Bożej widzimy więc zwłaszcza Jej tęsknotę
za Królestwem Jej Syna, Jej pragnienie, by przyszło ono szybko. Fundamentem
tego Królestwa jest sprawiedliwość, dlatego by Królestwo to mogło nadejść,
musi Ona ofiarować swego własnego Syna. Chrystus Pan, ofiarując samego
siebie na Krzyżu, zaprowadzi sprawiedliwość pomiędzy Bogiem a człowiekiem,
umożliwiając panowanie Królestwa Bożego na tym świecie.

Dlatego, ofiarując swego Syna w świątyni jerozolimskiej, Niepokalana zanosi
żarliwą prośbę, by Królestwo Boże nadeszło szybko, szybko dla każdego z nas.
Dlatego też nazywamy Ją Pośredniczką Wszelkich Łask, ponieważ Królestwo to
jest Królestwem budowanym przede wszystkim przez łaskę, Królestwem w którym
Bóg panuje nad nami poprzez obecność swej wiecznej woli.

Dlatego, drodzy uczniowie i drodzy wierni, zwracajmy się w sposób szczególny
do Najświętszej Maryi Panny, która - jako Matka Boga - jest dla naszych
próśb najskuteczniejszą Orędowniczką. Oby wyprosiła nam siłę i determinację
w naśladowaniu Jej gorliwości dla Królestwa Zbawiciela, w którym Bóg żyje i
króluje przez wszystkie wieki wieków. Amen.

ks. Jan Jenkins, FSSPX