Gangsterska prywatyzacja JSW 

Pieniądze ze sprzedaży na giełdzie akcji spółki węglowej, która potrzebuje środków na inwestycje, mają zostać przeznaczone na łatanie budżetu

Gorące nastroje znów panują na Śląsku. W kopalniach kipi, w górniczych domach wrze. Środowisko rozpaliła zapowiedziana prywatyzacja górnictwa, szczególnie Jastrzębskiej Spółki Węglowej wzmocnionej Kombinatem Koksochemicznym Zabrze. JSW to jeden z trzech istniejących górniczych holdingów. W ubiegłym roku zysk branży wyniósł 1 mld 160 mln zł i była to zasługa przede wszystkim JSW, która sama wypracowała tego zysku miliard. JSW wyspecjalizowała się w produkcji węgla koksowego; na węgiel koksowy, potrzebny do wytopu stali, koniunktura długo się utrzyma – prognozują analitycy. Duże pieniądze wpakowano w pierwszy etap modernizacji kopalni Budryk, jednej z sześciu należących do JSW.

Unowocześniono w niej Zakład Mechanicznej Przeróbki Węgla - o ile dwa lata temu węgiel do celów koksowniczych stanowił 20 proc. produkcji Budryka, a energetyczny, który dominuje w polskim wydobyciu - 80 proc., teraz proporcja wynosi, jak 38 proc. do 62 proc. – Gdy pokaże się perła przynosząca duży zysk, od razu rząd postanawia ją sprzedać, bo trzeba łatać dziurę budżetową – złoszczą się górnicy. Janusz Olszowski, prezes Górniczej Izby Przemysłowo-Handlowej oświadczył wzburzony, że jeśli rzeczywiście tak miałoby być, cel prywatyzacji JSW jest gangsterski.

Pójdą na Warszawę?

Nie ma na zgody – dopowiadają górnicy i szykują mocny protest z marszem na Warszawę. Już twardego górniczego “nie” stolica (w 2005 r.) doświadczyła. W sześciu kopalniach JSW pracuje 22,6 tys. górników, pracujących w ok. 30 polskich kopalniach jest 112 tys., emerytowanych ok. 200 tys. – to realna siła, także w pięściach. Chęć przeniesienia nadzoru właścicielskiego nad spółkami węglowymi z Ministerstwa Gospodarki do resortu skarbu świadczy, że po wyprzedaży prawie wszystkiego, co kiedyś posiadaliśmy, czas przyszedł na potężną prywatyzację górnictwa funkcjonującego przez całe lata w prowizorce i niestabilności, wstrząsanego korupcją (w ub. roku z tego powodu pracę stracili szefowie Kompanii Węglowej i Katowickiego Holdingu Węglowego). Mimo uderzania węglowego Śląska w głowę wielkim młotem już na początku transformacji, górnictwo nie dało się unicestwić. W styczniu br. wyniki branży też były dobre – ponad 205 czystego zysku. Rok wcześniej stratę spółek węglowych wyliczono na 184,1 mln. Jak głęboko pogrążono branżę, świadczy, że górnicze długi sięgają 7,5 mld zł (przy należnościach w wysokości 2,2 mld). Rentowność górnictwa podniosła się nie dlatego, że wydobycie spadło w ub. roku do 70,1 mln ton i wrósł import do ok. 12 mln ton (wydobycie węgla u nas już nie zaspakaja potrzeb kraju, tak jak tego chciała Unia Europejska i sugerował Bank Światowy), ale ponieważ węgiel zdrożał, zwłaszcza koksowniczy (o ok. 60 proc.), a cena węgla energetycznego, podniosła się o 3,2 proc.

Naprawdę Warto!


Nie chodzi tylko o 10-proc. podwyżkę...

Górnicy nie narzekają, ale konsumenci węgla nie mogą być zadowoleni, bo średnio za tonę węgla energetycznego płacą dzisiaj 265 zł. - Jesteśmy zdeterminowani, żeby JSW, największy producent węgla koksującego w Unii Europejskiej, znalazł się na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie – poinformował minister skarbu Aleksander Grad. Podczas konferencji prasowej powtórzył harmonogram “upublicznienia” spółki: 20 kwietnia prospekt emisyjny trafi do Komisji Nadzoru Finansowego, 30 czerwca - debiut na parkiecie. Skarb państwa chce zachować na razie 50 proc. akcji JSW, a potem “władztwo korporacyjne”. Jastrzębska Spółka Węglowa może cieszyć się wzięciem, o ile debiutu nie sparaliżują ludzie nieodpowiedzialni, którzy sami nie wiedzą, co jest dla nich dobre i nie dbają o własne interesy ekonomiczne, dostaną przecież akcje – mówią w resorcie. Związkowcy grożą strajkiem, ponieważ chcą podwyżek – wyjaśniają. - Owszem chcemy więcej zarabiać – odpowiadają w JSW. Podwyżki są dla nas ważne. Domagamy się jednak przede wszystkim, żeby po pierwsze: skarb państwa zachował w sprywatyzowanych spółkach górniczych kontrolę, po drugie: żeby pieniądze z emisji JSW (mówi się o 3,5 mld zł) trafiły do spółki, a nie do budżetu.

Górnicy: nic nie przejdzie “na gębę”

W ministerstwie odpowiadają, że “Jastrzębska Spółka Węglowa nie potrzebuje w tej chwili pieniędzy”. – Zdenerwowany zastępca szefa “Solidarności” w JSW Roman Brudziński pyta więc, dlaczego prywatyzacja, której w 2007 r. sprzeciwiła się prawie cała załoga, powróciła jak bumerang? Przecież nakłaniano ich przedtem do “upublicznienia” po to tylko, żeby były pieniądze na inwestycje. Wiceprezes JSW Jarosław Zagórowski miał do niedawna nadzieję, że z puli pieniędzy za sprzedaż akcji, chociaż miliard pozwolą zatrzymać w spółce. Teraz nikt tego w ministerstwie skarbu nie potwierdza. Dziecko się domyśli dlaczego: kasa państwowa jest przed wyborami parlamentarnymi w naglącej potrzebie, trzeba sprzedać wszystko, co jeszcze zostało i ściągnąć do kieszeni rządzących każdy grosz. Górnik nie już z nie jest taki naiwny, jak był, w razie prywatyzacji – żąda również m.in. nowego układu zbiorowego zapewniającego dotychczasowe uprawnienia pracownicze. Nie wystarczą obiecanki. Nic nie przejdzie “na gębę” - zapowiadają w holdingach - wszystko musi zostać potwierdzone ustawowymi zabezpieczeniami.

Gratulacje Sochy - wiceprezesa Pricewaterhouse

Branża górnicza zasługuje na lepsze traktowanie, niż ma to miejsce – powtarza Śląsk. Nasz węgiel jest stabilizatorem bezpieczeństwa energetycznego kraju na długie lata – import ropy naftowej dochodzi do 95 proc., gazu ok. 70 proc., a węgla mamy dostatek. Kamiennego starczy na 40 lat, a brunatnego na sto i można sięgnąć jeszcze do pokładów niezagospodarowanych. Były minister skarbu (w rządzie Marka Belki - SLD) Jacek Socha, obecnie wiceprezes Pricewaterhouse, pogratulował Gradowi odwagi i słuszności decyzji – uważa, że umieszczenie JSW na giełdzie przełamie mit, że górnictwo przez swoją skostniałość na parkiet się nie nadaje – powiedział to portalowi ekonomicznemu wnp. W tej branży ludzie są jacyś dziwni, nie chcą wymiernych korzyści ekonomicznych, nie chcą myśleć o swojej przyszłości, która bez prywatyzacji kopalń wygląda jak czarny tunel. Bo tylko prywatyzacja może górników uratować! Socha życzył serdecznie Gradowi przeprowadzenia dobrej kampanii informacyjnej przed debiutem.

Sprzedaż wszystkich kopalń w wkrótce

Ważą się losy protestu w Kompanii Węglowej. Zarządy KW i Katowickiego Holdingu Węglowego, który w tym roku znajdował się krok od giełdy i ma się na niej znaleźć w roku przyszłym (jako jedna grupa z eksportującym węgiel Węglokoksem), podobnie jak zarząd JSW, postawione zostały pod murem – bez spełnienia górniczych postulatów może dojść do strajku generalnego. Referendum w tej sprawie w JSW - 8 kwietnia. Piotr Szereda ze związkowego komitetu negocjacyjnego powiedział Polskiej Agencji Prasowej, że strajk, zwieńczyłby procedurę sporu, który związki zawodowe prowadzą z zarządami. – Nikogo do strajku nie namawiamy, broń Boże, wręcz przeciwnie, traktujemy strajk jako ostateczność – oświadczył. - Dla nas nie są najważniejsze protesty, ale osiągnięcie porozumienia na korzystnych dla załóg warunkach. W kopalniach organizowane są masówki, związki sondują opinie, czy strajk zyskałby poparcie. Wychodzi, że tak. Górnicy z JSW pamiętają, jak było z prywatyzacją podlubelskiej Bogdanki, najpierw sprzedano mniejszościowy pakiet, tej najlepszej polskiej kopalni węgla kamiennego, potem pozostałe akcje i Bogdanka jak ciepła bułeczka w całości trafiła w ręce prywatnych inwestorów. Taki scenariusz prawdopodobnie zakładają nie tylko dla JSW, ale i całej branży węglowej.

Wiesława Mazur

W dniu 2011-04-07 07:53, Inc pisze:

Chęć przeniesienia nadzoru właścicielskiego nad spółkami węglowymi z
Ministerstwa Gospodarki do resortu skarbu świadczy, że po wyprzedaży
prawie wszystkiego, co kiedyś posiadaliśmy, czas przyszedł na potężną
prywatyzację górnictwa funkcjonującego przez całe lata w prowizorce i
niestabilności, wstrząsanego korupcją (w ub. roku z tego powodu pracę
stracili szefowie Kompanii Węglowej i Katowickiego Holdingu Węglowego).

O to właśnie chodzi. Złodzieje nigdy nie mogą się nachapać.