(.)Ibrahim, Palestyńczyk ze Strefy Gazy, wysłał pod koniec 2001 roku list do rubryki kulturalnej w gazecie "East Jerusalem Post".
Nieopatrznie podał swoje dane personalne.
Trzy miesiące później odezwał się do niego tajemniczy rodak.
Ahmed przedstawiał się jako biznesmen, któremu Ibrahim miał niby przypominać syna.
Przypadli sobie do gustu, ich kontakty były coraz bardziej przyjacielskie.
Ahmed dzwonił, wypytywał Ibrahima o jego poglądy i religijność, chciał rzekomo zainwestować pieniądze w Strefie Gazy, potrzebował wspólnika.
Gdy zdobył zaufanie Ibrahima, wyłożył kawę na ławę.
- Jestem człowiekiem ben Ladena - powiedział. C
el był prosty - stworzenie komórki Al-Kaidy w palestyńskiej Strefie Gazy. Ibrahim miałby się zająć jej organizacją.
Mężczyzna nabrał jednak podejrzeń, a być może po prostu się wystraszył.
Nie wiedział, co robić, więc powiedział o wszystkim palestyńskiej policji.
Ta przekazała sprawę wywiadowi Autonomii, a ten wreszcie namierzył Ahmeda i ogłosił, że tajemniczy biznesmen to agent Mossadu.
Potem gdy Ariel Szaron powie w 2002 roku o tworzących się w Palestynie strukturach Al-Kaidy, służby rządzącego wówczas Autonomią Jasera Arafata wyciągną mu sprawę Ahmeda i kilka podobnych przypadków.
Wszystkie telefony i e-maile, za pomocą których kontaktowali się domniemani wysłannicy ben Ladena, miały prowadzić do Izraela.
Jeżeli przyjąć wersję Palestyńczyków, to operacja wiązania Palestyńczyków z ben Ladenem zaczęła się tuż po zamachach 11 września, gdy świat wstrząśnięty tragedią szukał winnych po całym globie.
Premier Izraela Ariel Szaron zabiegał o poparcie dla twardej polityki wobec Palestyny.
Początkowo Ariel Szaron bronił tezy o powstaniu palestyńskiej Al-Kaidy, ale później rzecznik jego MSZ zaczął prostować słowa premiera.
- Po co mielibyśmy wymyślać podobne historie?
Przecież Hamas, Islamski Dżihad i Hezbollah są tym samym co Al-Kaida - mówił Gilad Milo.
Zdaniem innych ekspertów w Jerozolimie od kilku lat gra się kartą Al-Kaidy.
- Im większa Al-Kaida, tym bardziej potrzeba Mossadu - mówi nasz rozmówca.
(.)Według "The Federal Observer" z 12 lutego br., rząd Stanów Zjednoczonych otrzymał dokumenty udowadniające, że izraelski Mosad i inne służby specjalne tego państwa przez trzynaście miesięcy organizowały w Strefie Gazy jednostki al-Kaidy, do których rekrutowani byli Palestyńczycy.
Celem akcji było spotęgowanie działań terrorystycznych, destabilizacja sytuacji w regionie, usprawiedliwienie polityki ludobójstwa izraelskiego, w konsekwencji - udowodnienie Waszyngtonowi prawidłowości obranego kursu zwalczania terroryzmu światowego.
W grudniu ub. roku władze Autonomii prowokację izraelską ujawniły przed światem.
Szef sił bezpieczeństwa Autonomii Palestyńskiej w Strefie Gazy płk Rashid Abu Shbak podkreślił 8 grudnia ub. roku na konferencji prasowej, że w czasie trwającego ponad dziewięć miesięcy śledztwa aresztowano trzy osoby.
Jedenaście zwolniono, gdyż same dobrowolnie przekazały informacje istotne dla sprawy, w tym punkty kontaktowe mosadowskiej al-Kaidy. wstępujący do grupy Palestyńczycy werbowani byli do wywiadu izraelskiego, rozkazy przychodziły m.in. przez telefony komórkowe i pocztę elektroniczną.
Śledztwo wykazało, że wszystkie połączenia telefoniczne pochodziły z Izraela, natomiast pieniądze dla zwerbowanych Palestyńczyków - z kont bankowych w Jerozolimie bądź w innych miastach Izraela kontrolowanych przez służby wywiadu.
Wątpliwości ekspertów zajmujących się wywiadem i terroryzmem, co do rzeczywistego znaczenia. al-Kaidy w świecie terroru pojawiły się końcu 2002 r. 28 listopada tegoż roku nieznani sprawcy zaatakowali hotel w kenijskiej Mombasie, zabijając trzech obywateli Izraela.
Następnie startujący z tego miasta czarterowy samolot izraelski stał się celem ataku rakietowego.
Tel Awiw natychmiast oskarżył o oba te czyny Osamę bin Ladena i jego al-Kaidę.
Eksperci podeszli do tych oskarżeń z dużą rezerwą. Udziału organizacji bin Ladena nie potwierdziło śledztwo prowadzone przez rząd kenijski, wciągu pięciu dni po zamachu nie udało się ustalić tożsamości zamachowców Rząd Ariela Szarona natomiast wykorzystał wydarzenia w Kenii dla własnych celów i rozpoczął agresywną propagandę usprawiedliwiającą rozpoczęcie przez Izrael polityki globalnego odwetu.
Atak w Mombasie stał się także dla Tel Awiwu znakomitym pretekstem, by udowodnić USA, iż prowadzona przez prezydenta Busha "wojna z terrorem" oraz izraelska eksterminacja Palestyńczyków to jedno i to samo: usuwanie ognisk terrorystycznych i zbliżanie świata do pokoju.
Zabieg udał się w pełni, na co wskazuje polityka USA względem Bliskiego Wschodu i Iraku.
Dokumenty przekazane w końcu ubiegłego roku przez władze Autonomii Palestyńskiej Waszyngtonowi oraz przedstawicielom dyplomatycznym m.in. państw arabskich obalają propagandę Szarona, wedle której zabijanie cywilów w Autonomii Palestyńskiej usprawiedliwione jest istnieniem w tamtym regionie "ośrodków terrorystycznych". 4 grudnia 2002 r., komentując rajdy wojsk na terytorium
Autonomii, mówił on wręcz o "jednoznacznych dowodach" działaniach al-Kaidy w Strefie Gazy.
źródło http://kodczasu.pl/printview.php?t=303&start=0&sid=ad2896eef14c10e9ac1de0feaac67b05